I Puritani

Vincenzo Bellini  

(De puriteinen)

(Luik 12-04-2002 / Opéra Royal De Wallonie)

Libretto van Carlo Pepoli naar het drama Têtes rondes et Cavaliers (1833) van Jacques Ancelot en Saintine (Joseph-Xavier Bonoface). Gebaseerd op een roman van Sir Walter Scott.
Opera Seria in 3 aktes en 5 tonelen.
Plaats en tijd. Nabij Plymouth (Engeland) Engelse Burgeroorlog, rond 1650. 
Première. Parijs (Théâtre Italien) op 25-01-1835.  

Inhoud

Een vesting vlakbij Plymouth staat onder gezag van Lord Gualtiero Valton, partijgenoot van Cromwell. Zijn dochter Elvira is verliefd op Lord Talbot, een edelman die aanhanger is van de Stuarts, maar haar vader heeft haar hand beloofd aan Sir Riccardo Forth, die net als hijzelf, partijgenoot is van Cromwell. Valton geeft toe aan de smeekbeden van zijn dochter, en Sir Giorgio Valton, een oom van Elvira zegt dat Elvira haar huwelijk met Lord Arturo Talbot mag gaan voorbereiden.

Arturo Talbot heeft een vrijgeleide gekregen, zodat hij de vesting binnen kan komen. Koningin Henrietta, weduwe van Karel 1 zit in deze vesting gevangen. Arturo, loyaal gebleven aan de Stuarts, hoort dat zij ter dood veroordeeld is, en helpt haar te vluchten. Dit doet hij door haar Elvira`s sluier te geven, zodat zij samen met hem de wacht kan passeren. Als Elvira tevergeefs wacht op haar bruidegom wordt zij krankzinnig. Pas als hij bij haar terug keert krijgt zij haar verstand terug, en worden Elvira en Talbot een gelukkig paar.
Akte I
Eerste toneel.
Op het binnenhof van de vesting.
Het orkest, kondigt het aanbreken van de dag aan. Het kasteel ontwaakt, trompetsignalen klinken, en onder tromgeroffel treden de soldaten aan. Vanuit de kapel klinkt het gezang van de ochtenddienst. Riccardo beklaagt zich tegen Sir Bruno Robertson, over het feit dat Lord Gualtiero Valton zijn dochter Elvira eerst aan hem ten huwelijk had beloofd. Maar nu mag Elvira trouwen met de royalist Arturo Talbot. In zijn aria. Ah per sempre io ti perdei, uit hij zijn verdriet. Bruno probeert hem vergeefs moed in te praten. In de cabaletta. Bel sogno beato d`amore, houdt Riccardo vol dat hij Elvira niet kan vergeten.
Tweede toneel.
Het vertrek van Elvira.
Haar oom Giorgo Valton komt haar geluk wensen en vertelt dat hij haar vader heeft overgehaald om toe te stemmen in een huwelijk met Arturo. duet. Sai com`arde in petto mio. Buiten hoort men het koor de bruidegom begroeten. Haar oom en Riccardo zingen het beroemde duet. Suoni la tromba.
Derde toneel. 
De grote wapenzaal van het kasteel.
Lord Arturo wordt begroet door Elvira, haar vader, oom en overige bewoners van het kasteel. In de aria. A te o cara, amor talora, betuigt Arturo Elvira zijn liefde en trouw. Hij biedt zijn toekomstige vrouw enkele geschenken aan waaronder een prachtige bruidssluier. Lord Valton bezorgt het paar een vrijgeleide om het fort te kunnen verlaten. Hij vertelt dat hij niet aanwezig kan zijn op het huwelijk omdat hij een van spionage verdachte vrouwelijke gevangene moet begeleiden naar Londen.

Arturo herkent onmiddellijk de weduwe van de geëxecuteerde Koning Karel I in de gevangen genomen vrouw die wordt binnengeleid, en terwijl Elvira haar bruidstoilet gaat aantrekken besluit Arturo om haar te helpen ontsnappen. Teruggekomen plaatst Elvira uit speelsheid de sluier op het hoofd van de gevangene. pollaca. Son vergin vezzosa. Dit brengt Arturo op het idee om als Elvira de kamer weer verlaat Henrietta bedekt met de sluier uit de vesting te smokkelen. Als de bruidsstoet de zaal binnenkomt, is de bruidegom verdwenen. Elvira verdenkt Arturo van ontrouw en verliest door deze schok haar verstand.
Akte II
Het kasteel is in rouw gedompeld door de ziekte van Elvira, waarvan Giorgio Valton een weinig opwekkend beeld geeft in zijn aria. Cinta di rose. Riccardo komt vertellen dat als Arturo gevonden wordt hij op het schavot gebracht zal worden. Elvira komt binnen en in een waanzinscene, (vergelijkbaar met die uit Lucie di Lammermoor) denkt zij dat Arturo bij haar is en verzekert hem dat haar vader hem zal vergeven en dat alles goed zal komen. aria. Qui la voce sua soave en de cabaletta. Vien diletto è in ciel la luna. Haar oom Giorgio raakt hierdoor zo ontroerd, dat hij Riccardo verzoekt zijn wrok te vergeten, en samen doen zij alles om Arturo te vinden en aan Elvira terug te geven. duet. Il rival salvar tu dei. Hij legt uit dat hij een enorme wroeging zal hebben als Elvira zou sterven. Se tra il buio un fantasma vedrai. Voor deze argumenten zwicht Riccardo in de beroemde stretta. Suoni la tromba e intrepido. zweren ze beiden alles te doen om Arturo`s leven te redden.
Akte III
In het bos bij het kasteel.
Arturo is teruggekeerd ondanks dat hij weet dat het voor hem niet veilig is. Hij hoort Elvira het lied zingen wat hij vaak voor haar zong. A una fonte affitto e solo. Als hij reageert, komt Elvira naar buiten. Door dit weerzien krijgt ze van puur geluk haar geestelijke vermogen weer terug. Hun grote liefdesduet. Vieni fra queste braccia wordt onderbroken door soldaten die Arturo gevangen komen nemen. Hij is ter dood veroordeeld, maar Elvira zegt samen met hem te willen sterven. Ensemble. Credeasi misera. Op het laatste moment wordt hem toch gratie verleend en het gelukkige paar trouwt uiteindelijk toch.  
 

(Luik 12-04-2002 / Opéra Royal De Wallonie)