Le Nozze di Figaro

Le nozze di Figaro 2.jpg

Wolfgang Amadeus Mozart     

 
(de bruiloft van Figaro)

(Antwerpen 25-10-1995 / De Vlaamse Opera)
(Luik 11-10-1996 / Opéra Royal De Wallonie)
(Düsseldorf 17-11-2001 / Oper am Rhein)
(Antwerpen 20-12-2007 / De Vlaamse Opera)

(Aken 10-12-2011 / Theater Aachen)

(Nijmegen 09-10-2015 / Orkest van de Achttiende Eeuw)

(Eindhoven 17-11-2016 /Stadsschouwburg)(Opera Zuid)



Libretto Lorenzo da Ponte naar het toneelstuk van Caron de Beaumarchais.
Opera buffa in 4 akten.
Plaats en tijd. Kasteel van Graaf Almaviva nabij Sevilla, midden 18e eeuw.
Première, Wenen (Altes Burgtheater)  01-05-1786.  

Graaf Almaviva bariton
GRAVIN ALMAVIVA sopraan
FIGARO   bas / bariton
CHERUBIN (page van de graaf) sopraan / mezzosopraan
SUSANNE (verloofde Figaro) sopraan  
DR.BARTOLO bas  
MARCELLINA (zijn huishoudster) mezzosopraan / alt
DON BASILIO (muziekleraar)   tenor
ANTONIO (tuinman) bas  
BARBARINA (zijn dochter)   sopraan  
DON CURZIO (rechter)   tenor
Le nozze di Figaro is een komische opera, waarin ook nog commentaar wordt geleverd op sociale rangen en standen. De manier waarop Mozart met zijn muziek de tekst volgt is opvallend goed. Soms zelfs zo goed dat hij de luisteraar op subtiele wijze tussen de regels door mee laat luisteren. Met al zijn intriges, persoonsverwisselingen en verkleedpartijen en soms niet helemaal plausibele verwikkelingen is Le Nozze een opera buffa bij uitstek. Dat geldt zelfs voor wie de dubbele bodems niet herkent. De muziek klinkt fris en vaak uitbundig,en laat teksten ideaal tot hun recht komen zonder in simpele begeleidingen te vervallen. In het totaal zijn er veertien rollen in deze opera. Een koor levert tussendoor een bescheiden bijdrage aan het geheel.


Inhoud

In het verhaal gaat het over de Graaf Almaviva, die achter Susanna, de aanstaande bruid van Figaro aanzit, en daarvoor gestraft wordt. Intussen wijkt Figaro een moment van het rechte pad door avances richting gravin Almaviva te maken. Althans, dat denkt hij in het begin heel even, maar hij ontdekt al snel aan haar stem dat hij in werkelijkheid de verklede Susanna voor zich. Verscheidene andere personages, en met name Cherubino zorgen hierbij voor extra verwikkelingen. 
Akte I  
Als het doek opengaat zien we een gedeeltelijk gemeubileerde kamer op het kasteel, die door de Graaf aan zijn dienaar Figaro is toegedacht. Figaro zal deze dag met Susanna, de kamenier van de Gravin, trouwen. Figaro is bezig het vertrek op te meten terwijl Susanna aan de kaptafel haar bruidshoedje past duet Cinque… dieci…venti. Susanna is niet helemaal tevreden met de ligging van de kamer tussen die van de Graaf en de gravin duet, Se a caso madama la notte ti chiama. Veel te eenvoudig, zegt Susanna, want als Figaro weg is kan de Graaf wel eens te dicht in de buurt komen.

Figaro vraagt nadere uitleg en verneemt dat de Graaf formeel afstand heeft gedaan van zijn  "recht op de eerste nacht" met de bruid, maar dat hij zich daar in de praktijk niet aan houdt. Via de muziekleraar Basilia beloofde de Graaf Susanne een bruidsboeket als ze meewerkt. De gravin belt om Susanna. Alleen gelaten zingt Figaro de aria Se vuol ballare, signor contino waarin hij beweert dat hij de Graaf lik op stuk zal geven als dit het spelletje is dat de Graaf wil spelen. 

Dan verdwijnt ook Figaro en verschijnt dr. Bartolo, de vroegere voogd van de Gravin. Hij is vergezeld van zijn vroegere huishoudster Marcellina, eens de gouvernante van de Gravin. Zij hebben nog een appeltje met Figaro te schillen omdat deze indertijd de Graaf heeft geholpen om Rosina (de huidige Gravin) te onteren juist toen Bartolo zelf van plan was met haar te trouwen. Hij zweert wraak te nemen. Aria La vendetta, oh la vendetta.

Susanna komt binnen en ziet haar vijandin Marcellina, die een oogje had op Figaro.  In het duet, Via resti servita wisselen beide dames dodelijke beleefdheden uit. Dan komt de jonge page Cherubino bedroefd op, omdat de Graaf hem de vorige avond gesnapt heeft toen hij Susanna's nichtje Barbarina bezocht op een moment waarop de Graaf zelf een bezoek aan dit vroegrijpe dametje wilde brengen. Hij grist Susanna een voor de Gravin bestemd bandje uit de hand en zingt in ruil daarvoor een liedje. De aria.  Non so più cosa son cosa faccio  waarin Cherubino zijn prille liefde betuigt. Dan hoort men buiten de Graaf aankomen waarop Cherubino zich achter een leunstoel verstopt. De Graaf wil Susanna het hof maken maar wordt daarin gestoord door Don Basilio, een geboren roddelaar. Nu verstopt ook de Graaf zich achter de stoel, nadat Cherubino daar schielijk vandaan geslopen is, en op de stoel is gaan zitten. Susanna gooit een kleed over hem heen. Don Basilio roddelt dit keer over Cherubino die alle vrouwen op het kasteel naloopt, zelfs de Gravin.

Het wordt de Graaf te machtig. Hij komt te voorschijn en jaagt Cherubino weg. terzet Cosa sento! Tosto andate. Don Basilio is zeer verbaasd dit duiveltje uit het doosje te zien oprijzen en Susanna zoekt haar heil in een flauwte waaruit zij echter direct bijkomt zodra ze merkt dat men haar op Cherubino's stoel wil plaatsen. Het gevaar is nog niet geweken want de Graaf begint te vertellen hoe hij de page gisteren bij Barbarina betrapte, verscholen onder een kleed. Hij licht ter demonstratie het kleed van de stoel op en vindt Cherubino ook hier aanwezig. Een pijnlijke situatie die om uitleg vraagt.

Gelukkig komt dan net een groep landlieden, aangevoerd door Figaro, de Graaf hulde brengen voor diens grootmoedige afstand van het "DROIT DU SEIGNEUR". (Een handige zet, zoals de Graaf zelf moet toegeven, daar Figaro zo diens besluit openbaar heeft gemaakt.) Figaro hoort van Cherubino's verbanning door de Graaf en probeert tevergeefs uitstel voor hem te krijgen tot na het huwelijk. De Graaf zegt dat hij direct moet vertrekken en merkt met een laatste stekelige sneer op dat hij maar voor het laatst zijn vriendin Susanna moet omarmen. Figaro revancheert zich daarvoor door Cherubino in felle kleuren het komende soldatenleven voor te schilderen, omdat de Graaf de page "begenadigd" heeft door hem een officiersaanstelling te geven. Aria.  Non più andrai,farfallone amoroso.
Akte II  

Het boudior van de Gravin later op de ochtend. Ze klaagt dat de Graaf haar verwaarloost en dat zijn liefde voor haar bekoeld is cavatina,  Porgi amor, qualche ristoro. Susanna en Figaro vertellen haar wat de plannen van de Graaf zijn en dat zij hem een lesje willen leren. Figaro heeft Basilio een briefje gegeven waarin wordt aangekondigd dat de Gravin de komende avond heimelijk een minnaar in de tuin zal ontmoeten. Cherubino, als vrouw verkleed, zal als Susanna naar de Graaf gaan. De verlegen Cherubino mag binnenkomen en zingt de Gravin zijn liedje voor canzonetta Voi che sapete.

Terwijl hij door Susanna als meisje verkleed wordt valt er een papier uit zijn zak. Het blijkt zijn aanstelling tot officier te zijn en Susanna merkt op dat men daar het zegel onder vergeten is. Zij laat Cherubino zien hoe hij als meisje moet lopen aria Venite, inginocchiatevi.  De Gravin die het bandje om Cherubino's pols ziet, (hij beweert daar een wondje te hebben) stuurt Susanna naar haar kamer om een ander te halen. Alleen achtergebleven met de Gravin betuigt Cherubino zijn hartstochtelijke liefdesverklaring voor haar.

Dan klopt de Graaf op de deur en is ontstemd omdat deze is afgesloten. Cherubino verstopt zich vliegensvlug in het kabinet. De Gravin doet de deur open en de Graaf laat haar het (anonieme) briefje zien. Cherubino stommelt in het kabinet maar de Gravin zegt dat het Susanna is. Die komt uit de slaapkamer en verbergt zich achter een kamerscherm als de Graaf haar beveelt tevoorschijn te komen of tenminste haar stem te laten horen. Terzet Susanna or via sortite. De Graaf wil de deur openbreken en gaat gereedschap halen. Hij neemt de Gravin aan zijn arm mee en sluit de deur van het boudoir af. Cherubino komt nu angstig te voorschijn en brengt zichzelf in veiligheid met een sprong uit het raam duet van Cherubino en Susanna  Aprite, presto aprite. Susanna gaat het kabinet binnen en sluit zichzelf op.

Nu begint de grote finale esci ormai, garzon malnato. De Graaf en Gravin komen terug. De Gravin bekent hem nu dat de page Cherubino zich in het kabinet verstopt heeft. De jaloerse Graaf wordt woedend en is stomverbaasd als Susanna zelf de deur opent en tevoorschijn komt. Voor alle zekerheid doorzoekt de Graaf de kamer, en Susanna maakt van deze gelegenheid gebruik om de Gravin toe te fluisteren dat de page de benen heeft genomen.

De Graaf voelt zich geblameerd en smeekt zijn vrouw om vergiffenis. Zij zegt de hele komedie gespeeld te hebben om hem van zijn jaloezie te genezen. Alles schijnt goed af te lopen, temeer daar Susanna zegt dat de anonieme brief een deel van dit complot uitmaakte. Helaas komt Figaro juist op het verkeerde moment binnen om zijn bruid te halen. De Graaf voelt hem aan de tand over het briefje. Figaro zegt eerst van niets te weten, maar wordt daarna door Susanna en de Gravin gesouffleerd.

Juist als Figaro die ene moeilijkheid omzeild heeft komt er een nog grotere opdoemen. Het is de tuinman Antonio, de vader van Barbarina en dus de oom van Susanna, die met een gebroken bloempot binnenkomt en opgewonden komt klagen over mensen die zo maar uit ramen springen en zijn mooiste bloemen plat trappen. Figaro zegt eerst dat hij dronken is, maar als de Graaf die meteen weer verdenking koestert, serieus op de zaak ingaat, zegt Figaro dat hij zelf uit het raam gesprongen is. Hij was namelijk met Susanna in de kamer ernaast. Maar omdat hij zo bang was voor de woedende Graaf hield hij zich stil, en maakte zich op deze wijze uit de voeten.

Antonio overhandigt hem daarop een brief die hij bij de sprong verloren heeft. De Graaf onderschept de brief en vraagt Figaro wat er in staat. Gelukkig herkent Susanna de officiersaanstelling van Cherubino en fluistert dit Figaro in. Deze zegt dat de page hem dat papier gaf omdat het nog verzegeld moest worden. De Graaf is ten einde raad, men weet ook overal een draai aan te geven. Ten slotte verschijnen echter de drie bondgenoten waarop gewacht werd, Bartolo, Marcellina en Basilio, die zogenaamd om recht komen smeken. Marcellina beweert namelijk dat Figaro had beloofd haar te zullen trouwen. Zij eist dat hij zich aan die belofte houdt, of hij moet haar anders het geld terug betalen, het onderpand dat hij voor deze belofte kreeg. De Graaf zegt toe de zaak te zullen onderzoeken.
Akte III

Tegen het vallen van de avond in een grote kasteelzaal. De Graaf heeft nog geen vrede met de gang van zaken. Susanna maakt een afspraak hem. Die avond zullen ze elkaar in het prieel te ontmoeten duet Crudel, perché finora. Bij het weggaan treft ze Figaro en vertelt hem dat alles voor elkaar is. Helaas, ook de Graaf heeft het gehoord. Hierdoor wordt zijn argwaan opnieuw gewekt en hij neemt zich voor niet met zich te laten spotten. Aria Vedrò mentr'io sospiro.

Inmiddels heeft rechter Don Curzio elders in het kasteel de zaak Marcellina contra Figaro behandeld. Hij komt binnen en doet uitspraak. Figaro zal Marcellina moeten betalen, óf met haar moeten trouwen. Figaro verdedigt zich en stelt dat hij om te trouwen toestemming van zijn ouders nodig heeft. Die kent hij niet omdat hij een vondeling is, eigenlijk een geroofd kind. Hij wijst op een lidteken op zijn arm waardoor Marcellina hem als haar verloren baby Rafaelle herkent. Ze onthult dat Bartolo zijn vader is sextet  Riconosci in questo amplesso.

Susanna komt met het losgeld aandragen en vindt Figaro in de armen van haar rivale. Ze snapt er niets van en geeft Figaro een oorvijg. Marcellina verklaart hoe alles in elkaar steekt, en iedereen is nu blij. Behalve de Graaf die zijn plannen doorkruist ziet. Marcellina en Bartolo besluiten dezelfde avond tegelijk met Susanna en Figaro te trouwen. Dan komt de Gravin op die na een uitvoerig recitatief. E Susanna non vien zich opnieuw beklaagt over het feit dat ze verwaarloosd wordt. aria  Dove sono i bei momenti. Ze zoekt Susanna en intussen vertelt Antonio de Graaf dat Cherubino zich in vrouwenkleren heeft vermomd. De Gravin komt terug met Susanna en dicteert haar een briefje dat voor de Graaf bestemd is waarin Susanna haar afspraak met de Graaf in de tuin bevestigt. Briefduet Che soave zeffiretto.

Het is wel de bedoeling dat de Gravin zich als Susanna verkleedt. Het briefje wordt gesloten met een speld die de Graaf moet terugsturen ten teken van toestemming. Een groep jonge meisjes, onder wie Barbarina en de verklede Cherubino komen de Gravin een bloemenhulde brengen. Barbarina stelt haar "nichtje" voor maar het nichtje wordt door Antonio ontmaskerd als Cherubino. De Graaf wil Cherubino streng straffen maar Barbarina weet dit te verhinderen. Dan nadert de bruidsstoet van Figaro en Susanna en het feest begint. Tijdens de dans geeft Susanna de Graaf heimelijk het gedicteerde briefje. Deze prikt zich daarbij aan de speld tot genoegen van Figaro, die van dat hele nieuwe komplot niet op de hoogte is.
Akte IV  

In de donkere tuin heeft Barbarina de speld die ze naar Susanne zou brengen verloren. De Graaf had haar gevraagd deze aan Susanna te geven cavatina  L'ho perduto, me meschine. Barbarina vertelt dit aan Figaro, die daardoor natuurlijk weer erg slechte gedachten krijgt over Susanna. En nadat Marcellina in haar aria  Il capro, e la capretta en daarna nog Basilio in zijn aria  In quegli anni, in cui val poco, commentaar op de situatie geven, uit hij zijn gekwetste gevoelens in een gepassioneerd recitief. Tutto è disposto. Ook toont hij zijn ontgoocheling, in de aria  Aprite un po' quegli occhi, waarin hij uitweidt over de wispelturigheid en de ontrouw van vrouwen. Daarna verbergt hij zich.

Susanna en de Gravin komen op, elk vermomd in de kleren van de ander. Susanna vraagt op luide toon aan Marcellina en de Gravin of zij haar alleen willen laten om haar minnaar te ontmoeten, waarop zij zich verbergen. Dan zingt Susanna ogenschijnlijk voor de Graaf, (wetende dat ook dat de argwanende Figaro op de achtergrond meeluistert), in vervoering, maar zeer dubbelzinnig, over haar naderend geluk recitief Giunse alfin il momento en de aria Deh vieni non tardar. De onvermijdelijke gecompliceerde finale wordt nu nog ingewikkelder door de tussenkomst van Cherubino. die (als de enige vrije tussenpersoon in de plot) haar toevallig tegenkomt en het hof begint te maken.

Finale  Pian pianin, le andrò più presso.  Hieraan komt abrupt een einde als de Graaf verschijnt. Hij neemt de verklede Susanna mee naar een prieel, maar wanneer hij Figaro luidruchtig langs hoort komen, laat hij haar alleen. Als de radeloze Figaro "de Gravin" ziet, vertelt hij haar dat de Graaf bij Susanna is en vraagt haar om hulp bij zijn wraakoefening. Wanneer zij antwoordt vergeet zij een moment haar stem te verdraaien en dan doorziet Figaro de werkelijke situatie. Hij begint op een overdreven manier te bluffen en haar op een ergerlijk manier het hof te maken. Hij doet alsof hij gelooft dat zij inderdaad de Gravin is. Uiteindelijk geeft de woedende Susanna hem een paar draaien om zijn oren. Daarop legt Figaro uit dat hij in werkelijkheid al lang wist wie zij was, en uiteindelijk verzoenen de twee zich met elkaar  Pace, pace mio dolce tesoro.

Daarna voeren zij een schertsvertoning op om de Graaf te doen geloven dat de beide minnaars Figaro en de Gravin zijn. De Graaf barst in woede uit als hij ontdekt dat Figaro en zijn vrouw een openlijke hartstocht voor elkaar tonen (dat denkt hij tenminste). Hij vraagt om licht en roept de rest van het gezelschap bij elkaar om getuige te zijn van de ontrouw van zijn vrouw. Vergeefs smeken Figaro en "de Gravin" om genade. Ook alle anderen smeken hem haar vergiffenis te schenken  Perdono, perdono,  maar hij is onvermurwbaar. Totdat de echte Gravin (inmiddels verkleed en weer in haar eigen kleren) haar stem laat horen.

Op dat moment beseft hij dat hij verslagen is en valt op zijn knieën om haar om vergeving te smeken, in een prachtige passage, Contessa, perdono. Dat kan zij niet weigeren. De andere paren zijn nu ook verschenen, Barbarina, Cherubino, Marcellina en Bartolo. De opera eindigt met een algehele verzoening en vermoedelijk met een drievoudige bruiloft. Iedereen is nu in feeststemming. Ah! Tutti contenti. Zo eindigt Figaro's bruiloft met een belofte van geluk aan het einde van een mooie dolle dag, met  La folle journée.    
 

Cavatina
lyrisch solozangstuk met muzikale begeleiding met een eenvoudige tweedelige opbouw. Het bevat zelden tekst herhalingen of virtuoze coloraturen.   


(Antwerpen 25-10-1995 / De Vlaamse Opera) 

PETER ERCKENS  dirigent
GUY JOOSTEN regie
JOHANNES LEIACKER decor
KAREN SEYDTLE kleding
BENNY BALL licht
ANDREW WISE koor
Bezetting  
BOJE SKOVHUS Graaf Almaviva (bariton)
GILLIAN WEBSTER Gravin Almaviva (sopraan)
STEPHEN GADD   Figaro (bas / bariton)  
ALISON BROWNER Cherubin (sopraan / mezzosopraan)
MARIE - NOELLE DE CALLATAIJ Susanne (sopraan)
JOZSEF GREGOR Dr. Bartolo (bas)
MIREILLE CAPELLE Marcellina (mezzosopraan)
VALENTIN JAR Don Basilio (tenor)
PIET VANSICHEN   Antonio (bas)  
JUDITH VINDEVOGEL Barbarina (sopraan)
VALENTIN JAR Don Curzio (tenor)  


(Luik 11-10-1996 / opéra Royal De Wallonie)

PATRICK DAVIN dirigent
PHILIPPE SIREUIL regie
CLAIRE SERVAIS   regie
DIDIER PAYEN   decor
JORGE JARA kleding
PHILIPPE SIREUIL licht 
CLAIRE SERVAIS licht 
EDOUARD RASQUIN koor
Bezetting  
OLIVIER LALLOUETTE Graaf Almaviva (bariton)
MARIETTE KEMMER Gravin Almaviva (sopraan)  
NICOLAS CAVALIER Figaro (bas-bariton)
SOPHIE KOCH Cherubin (sopraan / mezzosopraan)  
INGE DREISIG Susanne (sopraan)  
LÊONARD GRAUS Dr. Bartolo (bas)
FRANCOISE MARTINAUD Marcellina (mezzosopraan / alt)
VALENTIN JAR Don Basilio (tenor)
PIET VANSICHEN Antonio (bas)
ANNE - CATHERINE GILLET   Barbarina (sopraan)
CALOGERO FARRAUTO   Don Curzio (tenor)


(Düsseldorf 29-11-2001 / Oper am Rhein)

ANDREAS STOEHR dirigent
TOBIAS RICHTER regie  
GIAN MAURIZIO FERCIONI decor & kleding  
KLAUS GARDITZ   licht
GERHARD MICHALSKI koor  
Bezetting  
LUDWICH GRABMEIER Graaf Almaviva (bariton)
MATA KATSULI Gravin Almaviva (sopraan)  
EDUARDO CHAMA Figaro (bas / bariton)
ANNETTE SEILTGEN Cherubin (sopraan / mezzosopraan)  
NATALIYA KOVALOVA Susanne (sopraan)  
IIKA VIHAVAINEN Dr. Bartolo (bas)
MONIQUE SIMON Marcellina (mezzosopraan / alt)
RICARDO CASSINELLI Don Basilio (tenor)
PETER NIKOLAUS KANTE Antonio (bas)
ROMANA NOACK Barbarina (sopraan)
WILHELM RICHTER   Don Curzio (tenor)

 

 (Antwerpen 20-12-2007 / De Vlaamse Opera)

ANDREAS SPERING dirigent
GUY JOOSTEN regie  
JOHANNES LEIACKER decor  
KAREN SEYDTLE kleding
BENNY BAL licht
DIETER STAELENS koor  
Bezetting  
PAULO SZOT Graaf Almaviva (bariton)
MARIA BENGTSSON Gravin Almaviva (sopraan)  
TUOMAS PURSIO Figaro (bas/bariton)
ANGĖLIQUE NOLDUS Cherubin(sopraan/mezzosopraan)  
AINHOA GARMENDIA Susanne (sopraan)  
GRAEME DANBY Dr. Bartolo (bas)
MIREILLE CAPELLE Marcellina (mezzosopraan/alt)
RICCARDO BOTTA Don Basilio (tenor)
PIET VANSICHEN Antonio (bas)
LIESBETH DEVOS Barbarina (sopraan)
RICCARDO BOTTA Don Curzio (tenor)


(Aken 10-12-2011 / Theater Aachen)

MARCUS R. BOSCHdirigent
MICHAEL HELLEregie
DIETER KLAßdecor
ANDREAS KLIPPERTkoor
EDUARD JOEBGESlicht
Bezetting 
HROLFUR SAEMUNDSSONGraaf Almaviva (bariton)
KATHARINA HAGOPIANGravin Almaviva (sopraan)
SHADY TORBEYFigaro (bas/bariton)
ASTRID PYTTLIKCherubin (sopraan/mezzosopraan)
JELENA RAKICSusanne (sopraan)
PAWEL LAWRESZUKDr. Bartolo (bas)
ANTONELLA SCHIAZZAMarcellina (mezzosopraan/alt)
PATRICIO ARROYODon Basilio (tenor)
JOHANNES PIOREKAntonio (bas)
KATRIN STÖSELBarbarina (sopraan)
HANS SCHAAPKENSDon Curzio (tenor)
Rosanne van Sandwijk 
  

(Nijmegen 09-10-2015 / Orkest van de Achttiende Eeuw)


KENNETH MONTGOMERYdirigent
Melle Hammerregie
Aziz Bekkaouidecor & kleding
Bezetting 
Henk NevenGraaf Almaviva (bariton)
Kelebogile Pearl BesongGravin Almaviva (sopraan
André MorschFigaro (bas/bariton)
Rosanne van SandwijkCherubin (sopraan/mezzosopraan)
ILSE EERENSSusanne (sopraan)
Hubert ClaessensDr. Bartolo (bas)
ROBERTA ALEXANDERMarcellina (sopraan)
Fabio TrümpyDon Basilio (tenor)
Hubert ClaessensAntonio (bas)
Amaryllis DieltiensBarbarina (sopraan)
Fabio TrümpyDon Curzio (tenor)
  

(Eindhoven 17-11-2016 /Stadsschouwburg)(Opera Zuid)

PETER ERCKENS  ARJAN TIENdirigent
GUY JOOSTEN  DANIEL VAN KLAVERENregie
JOHANNES LEIACKER  DOUWE HIBMAdecor
KAREN SEYDTLE  MARIT VAN DER BURGTkleding
BENNY BALL  HENK VAN DER GEESTlicht
ANDREW WISE  TJITTE DE VRIESkoor
MARISHKA VAN LOONchoreograaf
Bezetting 
BOJE SKOVHUS  RUBEN PLANTINGAGraaf Almaviva (bariton)
GILLIAN WEBSTER  ANNA STYLIANAKIGravin Almaviva (sopraan)
STEPHEN GADD  NIKOS KOTENIDISFigaro (bas / bariton)  
ALISON BROWNER  VEERLE SANDERSCherubin (sopraan / mezzosopraan)
MARIE - NOELLE DE CALLATAIJ ANNA EMELIANOVASusanne (sopraan)
JOZSEF GREGOR STEFAN STOLLDr. Bartolo (bas)
MIRANDA VAN KRALINGENMarcellina (mezzosopraan)
VALENTIN JAR  LASSE PENTTINENDon Basilio & Don Curzio (tenor)
PIET VANSICHEN  MARCEL VAN DIERENAntonio (bas)  
JUDITH VINDEVOGEL  LILIAN FARAHANIBarbarina (sopraan)